یادمان باشدکه بسپاریم برسنگ مزارمان تاریخ نزنند؛تاآیندگان ندانند؛بیعرضه گان این برهه ازتاریخ مابوده ایم.
وضعيت خانواده هاي ايراني با آن همه تشریفات و تجملات و هزینه کردن ها برای شکل گرفتن و شروع زندگی لرزان تر ، آسيب پذير ترو سست تر از آنجيزي است كه آمار هاي رسمي نشان ميدهد و به اندک اشاره ای از هم می پاشد از سوي ديگر نكته قابل توجه اينست كه : با وقوع هر طلاق وفرو پاشي كانون هر خانواده اعضاي آن خانواده بدون استثناء زن ومرد وفرزند همه از يك كنار در معرض خطر ، فساد و فحشا ء و آسيب هاي جدي اجتماعي و بزهکاری قرار مي گيرند و با انباشته كردن زندان ها از زندانيان مهريه ، بازداشت ، اعدام ، تبعيد ، جريمه هاي سنگين كيفري و نقدي ، شلاق ، قطع دست سارقين و ... نيز مصییبت ها ومصائب ما ملت و مشكلات و ناهنجاري هاي اجتماعي ایران نيز هيچ گاه حل و فصل و رفع نميشوند .
نمیشود بحال کودکان غزه و فلسطين در هزاران کیلومتر دورتر از ایران اشک ریخت و بحال کودکان بی سرپرست , بد سرپرست ایران ، جوانان بيكار ايران بی اعتنا ء بود .
براستي مملكت ما ، جامعه ما به كجا ميرود ؟ فرجام و عاقبت کارو سرنوشت ما و زنان ومردان جوان ایرانی , خانواده ها و جامعه ایرانی جیست ؟
بله متاسفانه ازدواج ها وخانواده هاي بسياري در زمانه ء ما يكي پس از ديگري به انهدام ، ط